Tom Walker de man met de gouden stem, de baard én de muts stond woensdagavond in concerttempel Ancienne Belgique. Hij kwam zijn debuutplaat ‘What A Time To Be Alive’ voorstellen in Brussel.
Sinds zijn doorbraak met single ‘Leave A Light On’ belandde de Schotse singer-songwriter Tom Walker op ieder ontdekkingslijstje. Debuutalbum ‘What A Time To Be Alive’ ligt reeds sinds maart in de winkelrekken. Woensdagavond kwam de man zijn popmuziek live voorstellen in Ancienne Belgique.
Puik gezongen, maar dringt niet binnen
Iets na eenentwintig uur gloeide Walkers prachtig verlichte podium op. ‘Angels’ weerklonk, weliswaar zonder de man zelf te zien. Een dertigtal seconden later verscheen de singer-songwriter – onder luid enthousiast gekrijs en gekrijs – op het podium. Meteen vuurde de man een trio van poptracks op ons af: ‘My Way’ en ‘Walk Alone’ weerklonken.
We moeten het toegeven. Absoluut geen slecht begin. De man leek enthousiast en oprecht blij om in de Brusselse concerttempel te spelen. ‘Walk Alone’ werd trouwens vergezeld door een heerlijke uitsmijter vol gitaren. Wegblazen deed de man jammer genoeg niet. Puik gezongen, dat wel, maar het drong niet binnen. Walker heeft dan wel een dijk van een stem – die zowel fragiel als krachtig kan klinken – toch lijkt er een afstand te zitten tussen hem en het publiek. Goeie poptracks zonder meer.
Patroon van uithalen
“We love you, Tom”, weerklonk veelvuldig vanuit de zaal. ‘Fly Away With Me’ bracht een eerste rustpunt in de set. ‘How Can You Sleep at Night’ vervolgde en toen begon het ons te dagen. Walkers songs zijn veelvuldig op eenzelfde patroon gebouwd. Nummers die steeds lijken uit te barsten in krachtige uithalen van de man, aangevuld met een portie synths en drums.
‘Fade Away’ bracht gelukkig afwisseling. Waar zijn vorige tracks ons minder konden overtuigen, wist deze dat wel. Terwijl andere songs in oprechtheid leken te ontbreken, leek deze te baden in ware emotie. Het publiek beloonde Walker met een staande ovatie. Dat Walker weet hoe hij een publiek moet bespelen bewees hij in ‘The Show’. Door ‘London’ meermaals te vervangen door ‘Brussels’ wist hij het publiek bij zich te houden, ook al is het zeker niet de meest interessante song.
Afsluiten doet Walker overtuigend
Na een korte verdwijntruck keerde de Schotse singer-songwriter terug naar het podium. Met ‘Cry Out’ wist hij de AB opnieuw klaarwakker te sturen. Een veelbelovende start van het tweede setdeel. Met ‘Dominoes’ had Walker de zaal weer stevig in zijn greep. Hij ging tegen het einde van de song zelfs even aan het drummen. Kippenvelmoment. Met ‘Play Dead’ en publiekslieveling ‘Just You and I’ sloot Walker zijn reguliere set af.
Met nog een toegift voor de boeg zette Walker alles op alles. ‘Not Giving In’ zorgde voor één van de beste momenten uit zijn set. Het drum ’n bass geïnspireerde einde zorgde voor een uitzinnig moment. Eindigen deed de man sterk met zijn wereldhit ‘Leave a Light On’. Het einde van een sterke uitsmijter.
Dat Tom Walker een uitstekende zanger is, bewijs hij meermaals woensdagavond in AB. De man weet ook live zijn stem perfect onder controle te houden. Wel kon hij ons niet steeds overtuigen: waar hij upbeat wel de aandacht weet te houden, lijkt hij bij rustigere nummers soms over te gaan in routine. Gelukkig wist zijn sterk begin en einde ons opgetogen naar huis te sturen.
