Met ‘Captain Marvel’ (geregisseerd door Anna Boden en Ryan Fleck) zit Marvel Studios ondertussen aan de 21ste film van hun uiterst succesvolle filmfranchise, die bekend staat onder de verzamelnaam “MCU” of “Marvel Cinematic Universe”, en het einde is nog lang niet in zicht. ‘Captain Marvel’ onderscheidt zich echter van alle voorgaande Marvelfilms, want het is namelijk de eerste keer dat een vrouwelijke superheld in de hoofdrol komt te staan. Marvel staat hierbij ietwat achter, aangezien DC Comics al in 2017 velen deed opkijken naar ‘Wonder Woman’, maar in de tussentijd is die achterstand dus ingehaald.
Door die vergelijking te maken wordt het ook al meteen duidelijk dat deze film niet zonder zijn “politieke tint” gezien kan worden, wat op voorhand al voor gemengde reacties zorgde. Vele fans vreesden namelijk al na de eerste trailer dat ‘Captain Marvel’ vol feministische propaganda zou zitten, en enkel om die reden zou bestaan. Niets bleek minder waar, want in ‘Captain Marvel’ veel meer dan feminisme. De enige boodschap die naar het einde toe voor het publiek werd achtergelaten, was: “We verwachten jullie weer binnen een maand bij Avengers: Endgame!”.
Nineties Nostalgie
‘Captain Marvel’ begint met een slow-motion beeld van hoofdpersonage Carol Danvers (gespeeld door Brie Larson) terwijl ze door een onbekende vijand aangevallen wordt tussen de restanten van een neergestort gevechtsvliegtuig. Heel abrupt wordt Carol in haar bed wakker geschud van deze nachtmerrie, waarna ze met een serieuze blik door het raam kijkt, met zicht op een enorme buitenaardse stad. Carol bevindt zich namelijk op de planeet Hala, waar ze bekend staat als Vers (uitgesproken als “Veers”), een elitekrijger van de Starforce. We worden geïntroduceerd aan haar mentor Yon-Rogg (gespeeld door Jude Law) en haar overste, “The Supreme Intelligence” (gespeeld door Annette Bening). We maken tijdens deze introductie ook kennis met de slechteriken waar Vers en haar team het tegenop moet nemen: De kwaadaardige “Skrull”, een buitenaards ras van gedaanteverwisselaars die er op uit zijn om elke planeet in het universum te infiltreren en over te nemen.
Als het nog niet duidelijk was, er moet een hele hoop info meegegeven worden aan de kijker voor het echte plot van start kan gaan en dat verloopt allemaal een beetje traag en onnatuurlijk. Daarom is het eerste deel van deze film dan ook het zwakste.
De film begint pas écht op gang te komen eens Carol op onze planeet belandt en dat in het jaar 1995. Nineties nostalgie alom, dus! Op Aarde ontmoet Carol een jongere versie van Nick Fury (gespeeld door Samuel L. Jackson), nu nog zónder zijn iconische ooglapje, en hij beslist om Carol te helpen in haar missie om de intergalactische oorlog te stoppen en ondertussen haar verleden te ontrafelen. Samen vormen deze twee personages een enorm dynamisch team. Nick Fury zorgt voor een (weliswaar hoognodige) komische noot, waardoor de humor over de hele lijn dan ook echt goed zit, terwijl Carol de rol van vechtersbaas aanneemt. De dynamiek tussen Carol en Fury is zonder twijfel het beste dat deze film te bieden heeft, naast de sporadische grappige momenten met “Goose”, de kat. Zonder Fury aan haar zijde heeft Carol echter nogal weinig te bieden als hoofdpersonage. We komen bijzonder weinig over haar te weten en we zien haar persoonlijkheid nauwelijks ontwikkelen, noch groeien. We weten dat ze uitermate sterk en heldhaftig is, verder dan dat gaat het niet.
Sleutelrol
Naast Carol’s persoonlijkheid is ook het plot van ‘Captain Marvel’ niet enorm diepgaand. Het is duidelijk dat Marvel Studios deze films maakt aan de lopende band, waardoor het plot zich niet genoeg kan onderscheiden van de vorige twintig films. Er zitten wel een aantal interessante twists in het verhaal, maar ook deze zijn vrijwel voorspelbaar voor de gemiddelde kijker. Ongeacht deze tekortkomingen, blijft de Marvel-formule wel werken. Ze biedt alle superhelden-actie en special effects die de fans verwachten, met een fijn vleugje nineties muziek in de soundtrack. Ongetwijfeld zal elke fan van het superheldengenre genieten van deze film. Het is voor de fans dan ook belangrijk om het verhaal van Carol Danvers zeker niet te missen, want dit is nog niet het laatste dat we van haar gezien zullen hebben. In het grote geheel van de MCU is ‘Captain Marvel’ namelijk een belangrijke schakel in de aanloop naar ‘Avengers: Endgame’, het vervolg op ‘Avengers: Infinity War’ dat vorig jaar in onze zalen te zien was. Carol Danvers zal daar duidelijk een sleutelrol in spelen, dus ‘Captain Marvel’ is moeilijk te beoordelen zonder te kijken naar het geheel.
Conclusie
‘Captain Marvel’ is niet bepaald een meesterwerk, maar ondanks de imperfecties waar het mee worstelt, blijft het een zeer aangename en vooral grappige film, die de vele Marvelfans zonder al te veel moeite zal behagen. De film staat niet bol van feministische boodschappen zoals sommige fans vreesden en vormt in het grote Marvel-geheel een goede opstap naar de volgende telg in de reeks, ‘Avengers: Endgame’.
Ben je bekend met het genre of zelfs een diehard fan, dan is deze film niet te missen.
Als je op zoek bent naar iets dat het genre overstijgt, blijf je beter thuis, anders kom je waarschijnlijk van een kale reis terug.
